Video van mijn werk in de Zorg
https://www.youtube.com/watch?v=dUyrKihZgD0&feature=youtu.be&ab_channel=PietvanSteen
14 maart 2015. Pagina 4 uit de Telegraaf, over mijn werk als creatief therapeut in de Zorg
Getuigenissen van cliënten, familieleden en zorg personeel
John
"Mijn man John werd eind November getroffen door een zware hersenbloeding.
Hij was linkszijdig verlamd.
Angst, paniek, geestelijke verwarring en emotionele herbeleving van vroeger kwamen los.
Iedereen zette zich in, en toen begon de kentering.
Er kwam creatieve therapie bij, maar John zag dat niet zo zitten.
Maar na mijn aandringen zette hij door.
Lizzy vroeg, John vertelde, Lizzy tekende wat John vertelde en John kleurde in, somber eerst.
Bijzonder om te zien hoe de tekeningen letterlijk en figuurlijk kleur kregen.
Van emotioneel gevangen zitten, naar een kleurige bevrijding, prachtig, kippenvel.
John werd weer helder en kan op de andere therapieen steeds beter mee, hij vecht zich terug.
Het wonder voltrok zich in snel tempo.
Wat niet verwacht was, maar vurig op gehoopt werd, gebeurde.
Ik heb John weer geestelijk terug, en lichamelijk gaat het ook steeds beter.
En de uiteindelijke bevrijding is, dat er een streefdatum is voor thuiskomst.
Welkom en dank."
Zoon
"In de laatste fase van zijn leven, in het revalidatiecentrum, liet mijn vader regelmatig vol trots zijn schilderijen zien die hij samen met Lizzy maakte. Niet alleen hij was trots; wij ook. Hij had nog nooit geschilderd. Het was enorm leuk te zien hoe hij opbloeide door het maken van schilderijen. Eindelijk weer iets wat hij nog kon, waar hij zijn ei in kwijt kon. Tot op de dag van vandaag hangt er een schilderij van hem bij ons in de huiskamer. Ik kan me er nog over verbazen dat iemand die zo gehandicapt en ziek was, toch nog in staat was om een heel mooi schilderij te schilderen.
Het laatste schilderij waar hji met jou aan werkte, stond tijdens de laatste periode in zijn leven naast zijn bed. Hij heeft dat nooit af kunnen maken. Hoe geweldig en bijzonder was het dan ook dat we na zijn overlijden bij Lizzy terecht konden om samen zijn schilderij af te maken. Ik herinner me deze dag nog als de dag van gisteren. Samen met mijn moeder ging ik ernaar toe. Ik voelde me direct bij binnenkomst op mijn gemak.
Op integere manier werd het schilderij afgemaakt terwijl Lizzy ons vertelde hoe ze de samenwerking met mijn vader had ervaren. Het was vooral heel interessant om een andere kant te horen uit het leven van mijn vader. Tijdens de begrafenis stond het schilderij in de kerk tijdens de uitvaartdienst. Heel fijn om aan de nabestaanden te kunnen laten zien, waartoe mijn vader in de laatste dagen van zijn leven nog in staat was.
Inmiddels is het alweer bijna anderhalf jaar later. Ik moet zeggen dat ik de hele periode vanaf het moment dat het sterfproces begon tot en met de begrafenis als heel bijzonder, warm en intiem heb ervaren. Een periode van verdriet maar ook van saamhorigheid. De middag bij Lizzy hoort daar zeker bij en heeft een bijzondere plekje gekregen in mijn hart."
Trots
"Ik had nog nooit geschilderd.
Toen ik moest herstellen van een val mocht ik niet naar huis en dat vond ik niet fijn. Gelukkig was schilderen met Lizzy een enorme opluchting tijdens die moeilijke tijd. Eerst durft ik niet, want ik kan niet schilderen, dacht ik. Nu ben ik blij met mijn schilderij, en het gaat mee naar huis!'
Linda, verpleegkundige
Binnen een revalidatie centrum wordt naast de fysieke klachten van een patient ook getraind voor behoud en of verbetering van de psychische en sociale situatie.
Naast maatschappelijk werk en psychologie heeft binnen het RRR ook de creatieve therapie een plaatsje gekregen. De clienten kunnen hier samen met Lizzy schilderen of hun verhaal doen ...op basis waarvan Lizzy een schilderij voor ze maakt.
In beide gevallen raak je iets in de client waardoor deze zich op zijn gemak voelt om in een ongedwongen omgeving iets persoonlijks te vertellen.
Laatst mocht ik zelf ervaren hoe het aanbeeld van de onlangs gestorven papegaai van een client haar deed lachen en huilen tegelijk.
Ik heb altijd goed contact met deze client gehad maar nooit eerder heeft ze me verteld over haar papegaai. 'Zelfs de ogen kloppen precies' zei ze.
Een aantal dagen later ging zij terug naar haar eigen huis omdat haar revalidatie er op zat.
Mevrouw kon weer lopen, zij kon weer verstaanbaar spreken en heeft opnieuw geleerd zelf een ei te bakken. Voor mevrouw was de grootste overwinning dat zij kon toegeven dat haar papegaai haar dierbaarste bezit was en dat zij hem verschrikkelijk miste.
Gewapend met een opgerold stuk papier onder haar arm liep ze de deur van het RRR uit.
Familie consult
Drie zussen schilderen samen na het overlijden van hun moeder, in het atelier in Rotterdam.
Ancella
Mijn man Tom kreeg 5 jaar geleden een hersenbloeding en woont niet meer thuis. Tom en ik genieten elke woensdag van Lizzy's openbare schilderatelier.
Wij vinden dit net zo belangrijk als de beweeggroep of fitness voor het lichaam, want is dit voor de geest!
Als je ziet wat Lizzy voor de mensen doet, ongelooflijk. Mensen die bijna niet te bereiken zijn, bereikt zij met haar schilderen, de kleuren en de persoonlijke voorstellingen doen de mensen blij reageren!
Ook laat zij de mensen hun emoties verwerken, hun agressie en hun acceptatie van hun situatie.
Bovendien komen verschillende mensen erachter dat zij kunnen schilderen en hebben er een nieuwe hobby bij!
Ook kunnen zij even hun ziek zijn vergeten. Wij hebben een leuke groep waarbij flink gelachen en geplaagd wordt.Ancella van Waardenburg
